Przygotowanie dziecka do pobytu w przedszkolu to niezwykle ważna sprawa!

Od urodzenia dziecko zwykle znajduje się w centrum zainteresowania, jednak któregoś dnia staje się jednym z wielu przedszkolaków, któremu nauczycielka nie może poświęcić całej uwagi.

Dziecko w przedszkolu musi zmienić wiele swoich przyzwyczajeń i poddawać się nowym nakazom, zakazom oraz umowom, które są w pracy przedszkola niezbędne, by zagwarantować dzieciom bezpieczny pobyt w placówce. Ale przedszkole to nie tylko nowe wymagania, to także okazja do zabaw z rówieśnikami. Dziecko pragnie ich towarzystwa i z wiekiem coraz chętniej z nimi przebywa.

Przedszkole wprowadza 3-latka w nieznany dotąd świat. Przede wszystkim uczy go, że istnieją inne dzieci i ich potrzeby – zaczyna się proces socjalizacji malucha. Nabywa on umiejętności funkcjonowania w grupie rówieśniczej, kształtuje swoją osobowość, próbuje rozumieć i akceptować uczucia innych.

Dziecko jest gotowe do przedszkola dopiero wówczas, gdy osiągnie odpowiedni poziom rozwoju psychicznego, fizycznego i społecznego.

Ta gotowość nie bierze się znikąd,  lecz wynika z jego dotychczasowych doświadczeń. Ważne jest jego poczucie bezpieczeństwa, uprzednie kontakty z rówieśnikami, osobami dorosłymi oraz pewna umiejętność samoobsługi.

Drogi Rodzicu:

• Postaraj się o wcześniejsze przyzwyczajanie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontakt dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw,
• Pozwól dziecku na bycie samodzielnym np.: przy zakładaniu bucików, sprzątaniu zabawek, drobnych obowiązkach domowych, spożywaniu posiłków,
• Informuj dziecko o tym, że czas w przedszkolu będzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców,
• Postaraj się, aby podczas rozstania z dzieckiem być spokojnym (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych),
• Baw się z dzieckiem w przedszkole, przedstawiaj mu jego realne zalety, m.in. obecność rówieśników - wspólne zabawy, różnorodność zabawek – dzielenie się nimi,
• Akceptuj płacz swojego dziecka, to naturalna, reakcja na nową sytuację (nie należy zawstydzać dziecka) - duża labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi,
• Daj możliwość wcześniejszego poznania przedszkola przez dziecko - spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w ogrodzie przedszkolnym,
• Postaraj się o wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie pobytu w przedszkolu (zawsze należy odbierać dziecko zgodnie z obietnicą),

Przedszkolne życie wymaga pewnej samodzielności, dlatego warto utrwalać z dzieckiem czynności samoobsługowe.

Niezbędnik Przedszkolaka - czyli w co wyposażyć dziecko:

• Kapcie - na rzepy z gumową podeszwą – podpisane od środka,
• Mały ręcznik (koniecznie z zawieszką) - podpisany,
• Pudełko chusteczek higienicznych (suche 2x + wilgotne),
• Ubrania na zmianę (2 pary majteczek, skarpetki, koszulka z długim i krótkim rękawem, spodnie/getry) – prosimy o dostarczenie ubrań w podpisanym worku ze ściągaczem,
• Mała poduszeczka oraz cienka kołderka lub kocyk - ubrane w poszewkę (dla 3 i 4- latków) – prosimy o dostarczenie do przedszkola w podpisanym bawełnianym worku.

Drogi Rodzicu, do przedszkola ubieraj dziecko w wygodne ubrania, najlepiej „na cebulkę” (w przedszkolu ważniejsza jest wygoda od elegancji). Luźne ubranie nie krępuje ruchów oraz ułatwia czynności samoobsługowe.

Niezbędnik Rodzica:

• Uśmiech na twarzy, ponieważ dziecko bardzo dokładnie ją obserwuje. Wyczytuje z niej informacje, według których nastraja się pozytywnie lub negatywnie na cały dzień,
• Zaufanie do nauczycielek i całego personelu przedszkola,
• Sto procent pewności, że dziecko sobie poradzi.

Nasze dobre rady:

• Swojemu dziecku zamiast mówić „Musisz iść do przedszkola.” powiedz: „Kochanie masz już trzy lata, więc możesz iść do przedszkola”. Kiedy mówisz dziecku „Nie bój się!”, to właściwie wtedy uświadamiasz mu, że jest czego się bać. Strach w naszym głosie, żal i współczucie nieświadomie sprawiają, że dziecko utwierdza się w przekonaniu, że dzieje mu się krzywda. Spokojnie. Nic złego się nie wydarzy! Niech dziecko czuje to również od Rodzica. „Będzie fajnie! Miłej zabawy!”;
• Kompletuj „niezbędnik przedszkolaka” wspólnie z dzieckiem i cieszcie się, że będzie korzystać z niego w przedszkolu;
• Nie przeciągaj pożegnania z dzieckiem, zapewnij, że po nie wrócisz - określ kiedy, pocałuj je i wyjdź, Twoje wahanie zwiększy jego lęk. Warto umówić się z dzieckiem na sposób pożegnania i trzymać się przyjętej zasady. To może być cokolwiek, co odpowiada rodzicowi i dziecku, np. kiedy dziecko jest już przebrane „buziak, przytulas, piąteczka i idziesz do Pani”. Pierwszego dnia ciężko mówić o rutynie, ale po jakimś czasie dziecko zacznie się przyzwyczajać, a rozstanie będzie łatwiejsze.
• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu - jeśli ulegniesz potem będzie jeszcze gorzej,
• Nie obiecuj: Jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”, kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może być to forma przekupywania;
• Nie strasz dziecka przedszkolem („Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!”) -wspólnie dbamy o wychowanie dzieci i dobrą atmosferę,
• Rozmawiaj z dzieckiem o jego obawach i lęku,
• Okazuj zainteresowanie tym co robiło w przedszkolu. Jednak, gdy nie chce odpowiadać, nie zamęczaj go pytaniami, w pewnym momencie samo zacznie opowiadać, jeśli coś cię niepokoi lub ciekawi najlepiej zapytaj wychowawczynie,
• Droga Mamo, Drogi Tato, jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola drugi z rodziców - może rozstanie z Tatą (Mamą) będzie mniej bolesne, warto spróbować,
• To bardzo ważne, by dziecko weszło do sali na własnych nogach,  a nie na rękach rodzica. Moment „wyrywania dziecka” z objęć mamy jest nieprzyjemny dla każdej ze stron –dziecka, rodzica i nauczyciela. Dziecko zaczyna widzieć w nauczycielu osobę, która siłą odbiera je mamie lub tacie. Dużo przyjemniej nam, nauczycielom, przejąć rączkę dziecka i uściskać je od wejścia, niż wyrwać dziecko rodzicowi. Buduje to zaufanie dziecka.
• Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem i pochwałą!

Drodzy Rodzice! Postaramy się, aby po chwilach smutku nadszedł czas, kiedy dziecko nie będzie chciało wyjść z przedszkola.

Nauczyciele i Wychowawcy